- dokonać reszty
- = dopełnić reszty довести́ до конца́; доверши́ть на́чатое де́ло; доверши́ть остально́е
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
dokonać — podn. Dokonać życia, żywota, dni «umrzeć»: Owdowiawszy, dokonała Jadwiga żywota jako mniszka w Gnieźnie. P. Jasienica, Polska Piastów. Coś dokonuje reszty zob. reszta 2. Dokonać cudu (cudów) zob. cud 6 … Słownik frazeologiczny
podzielić — dk VIa, podzielićlę, podzielićlisz, podzielićdziel, podzielićlił, podzielićlony podzielać ndk I, podzielićam, podzielićasz, podzielićają, podzielićaj, podzielićał, podzielićany 1. tylko dk «rozłożyć jakąś całość na części, dokonać podziału;… … Słownik języka polskiego
dokonywać — podn. Dokonać życia, żywota, dni «umrzeć»: Owdowiawszy, dokonała Jadwiga żywota jako mniszka w Gnieźnie. P. Jasienica, Polska Piastów. Coś dokonuje reszty zob. reszta 2. Dokonać cudu (cudów) zob. cud 6 … Słownik frazeologiczny
rozłożyć — dk VIb, rozłożyćżę, rozłożyćżysz, rozłożyćłóż, rozłożyćżył, rozłożyćżony rozkładać ndk I, rozłożyćam, rozłożyćasz, rozłożyćają, rozłożyćaj, rozłożyćał, rozłożyćany 1. «rozprostować, rozpostrzeć coś złożonego; położyć na czymś rozpościerając;… … Słownik języka polskiego
wziąć — dk Xc, wezmę, weźmiesz, weź, wziął, wzięła, wzięli, wzięty, wziąwszy 1. «ująć, chwycić, objąć (kogoś, coś) ręką, rękami lub innym narządem chwytnym (np. u zwierząt) albo narzędziem; przystosować do trzymania, niesienia» Wziąć książkę, zeszyt,… … Słownik języka polskiego